بیان طرح مسأله

انسانها در طول دورههاي مختلف زندگي خود براي ديدن جذابيتهاي طبيعي، كشف فرصتهاي اقتصادي، بهرهمندي از امكانات زيستي مناسبتر، آگاهي از تنوعهاي قومي و فرهنگي و ديدار اقوام و آشنايان و بازديد از مكانهاي تاريخي و باستاني بار سفر بستهاند و مشكلات راه را نيز تحمل كردهاند و ازاينرو ميتوان گفت كه گردشگري قدمتي به بلندي تاريخ از لحاظ : بشر دارد كه حاكي از اهميت تاريخي اين صنعت است (جليل وند، 1388)

اقتصادي نيز گردشگري در اقتصاد جهاني از اهميت بالايي برخوردار است و يكي از منابع مهم درآمدهاي ارزي هم - براي جوامع پيشرفته و هم براي كشورهاي درحالتوسعه- مي باشد؛ اهميت صنعت گردشگري براي اينگونه كشورهاي بهقدري بالاست كه بخش بزرگي از برنامه-ريزي ها و سرمايهگذاري ها را به خود اختصاص داده است و نيازمند انجام مطالعات فراوان براي رشد و توسعهي اين صنعت در سطوح ملي و بينالمللي است (رنجبريان، 1385)

اين صنعت در سال 2012 با رشد 4 درصدي نسبت به سال 2011 مواجه بوده است درصد توليد ناخالص داخلي جهاني را صنعت گردشگري ايجاد كرده است. اين / بيشتر از 34درصد كلّ اشتغال جهاني  2ميليون شغل در سراسر جهان ايجاد نموده كه حدود012 ). در قرن بيستويكم پيشرفت فناوري ، را شامل ميشود (سازمان جهاني گردشگريموجب ميشود كه وقت انسان بيش از پيش، آزاد و ثروت او افزون گردد و زمان بيشتري را صرف اوقات فراغت خود نمايد. درواقع نيمهي دوم قرن بيستم را بايد عصر صنعت گردشگري ) از سوي ديگر رشد صنعت گردشگري در ابعاد داخلي و خارجي : نام نهاد (جليل وند، 1388)

امروزه صنعت توريسم فراتر از يك صنعت ، به مثابه پديدة پوياي جهاني و اجتماعي داراي پيچيدگي- صنعت  هاي خاص خويش است  مزبور در سال هاي اخير تأثيرات زيادي بر وضعيت اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جهان داشته است ، كه از آن جمله مي توان به ايجاد اشتغال، ارزآوري، تعادل منطقه اي، كمك به صلح جهاني ، كمك به سرمايه گذاري در ميراث فرهنگي و بهسازي محيط  اشاره كرد. توريسم در حال حاضر به بزرگترين صنعت بخش خدمات تبديل شده است و از نظر پراكنش ، صنعت شماره يك جهان محسوب ميشود. توريسم از عناصر و فعاليتهايي تشكيل مي شود كه به صورت مستقيم و غيرمستقيم بر اين صنعت تأثير ميگذارند. به بيان ديگر، براي اينكه صنعت توريسم در يك كشور متحول شوند و توسعه يابد، بايد در راستاي آن عناصر و فعاليتهايي متحول شده و توسعه يابند ، كه در يكي  پويايي آن سهيم هستند از مهمترين عناصر صنعت توريسم، واحدهاي اقامتياند. اين مراكز بعد از جاذبه هاي توريستي مقاصد، عمدهترين و مهمترين نكتهاي است كه توجه توريستها را به خود معطوف ميكند. ميزان خدمات مراكز اقامتي مانند درجه و كيفيت آن ، خدمات بهداشتي مطلوب و استاندارد و نزديكي به محل و مقصد مورد نظر كه هدف نهايي سفر گردشگر است ،ميتواند كاهش يا افزايش فضاي خدماتي و تغيير الگوي رفتاري گردشگر را به همراه داشته باشد . ازسوي ديگر، استفاده از هتل بيشترين تأثير اقتصادي را در صنعت گردشگري دارد؛ به طوري كه بيش از 60درصد هزينه هاي گردشگر صرف هزينه هتل مي شود .

اهميت و ضرورت

ميتوان با سرمايه گذاري اصولي براي افزايش كيفيت خدمات در هتلها به عنوان مهمترين بخش از مراكز اقامتي و مكان يابي صحيح اين مراكز ، رضايتمندي گردشگران را بيشتر كرده، تقاضاي سفر را افزايش داد و درآمد بيشتري به صنعت گردشگري تزريق نمود. رسيدن به اين اهداف در بلندمدت نتايج مطلوب ديگري، همچون زيباسازي شهر ، بالا رفتن سطح فرهنگ عمومي، آشنايي با ديگر فرهنگ ها و نهايتاً توسعه پايدار را به همراه خواهد داشت . از اين رو، برنامه ريزي براي توسعه مراكز اقامتي حساسيت ويژه اي را مي طلبد.

برای پرداخت و دانلود فایل روی لینک زیر کلیک کنید